De groene smoothie & eten uit de natuur.

Sinds kort ben ik een aanhanger van de Groene Smoothie. Dat is zo gekomen door het lezen van onderstaand boek. O, wat ben ik toch dol op zo'n testimony als die van Victoria Boutenko. Ik smul ervan.

Wat is het verhaal? Ze emigreerde in de jaren 80 van Rusland naar Amerika met haar gezin en na een poosje werden vier van de vijf gezinsleden ziek. Uit wanhoop besloot Victoria haar gezin op een raw food dieet te zetten en wat denk je? Precies, één voor één knapten ze op. Al het fabrieksvoedsel, de magnetronmaaltijden, de chips en cola, daar werden ze dus ziek van.

Nou ben ik geen raw foodie hoor, maar wat me trof was Victoria's uitleg over dat wij mensen één ding  rijkelijk te kort komen, en dat is: bladgroen. Dat zit boordevol chlorofyl wat eigenlijk zonlicht is dat is omgezet in groen blad. Het voorziet je van allerlei essentiële stoffen.

Maar hoe krijgt een mens het voor elkaar om zoveel bladgroen te eten? Hoeveel salades moet je dan dagelijks verstouwen? Zij kwam toen tot een briljante oplossing en ontwikkelde de groene smoothie. Het maken ervan is easy: neem bladgroen, fruit (omdat het anders niet lekker is) en water. Doe dat in de blender. Druk op de knop en ziedaar...vloeibaar zonlicht!

Dieren eten enorm veel bladgroen, en dat is nou het leuke...je vind bladgroen dan ook niet alleen in de (bio)winkel, maar ook in de natuur!

 

Nadat ik al veel groene smoothies had gemaakt met als basis andijvie, spinazie, peterselie, sla en boerenkool stond ik te staren naar een recept in Victoria's boek met brandnetels. En naar een ander recept met paardenbloemblad.
En dus ging ik na het lezen van het hoofdstukje over 'bladgroen in eigen omgeving' vol enthousiasme de natuur in, gewapend met camera en plastic tas. Ready om wat bladgroen te scoren.

Maar ja, dat viel tegen. Na wat brandnetels en paardenbloemblad bestudeerd te hebben begon het me te dagen... Ik zit natuurlijk volstrekt in het verkeerde seizoen. Balen zeg! 

Het is herfst, dat had ik even over het hoofd gezien. Want wat blijkt? De bladgroen-bladeren kun je het beste plukken voor de bloei. Dan bevatten de bladeren de meeste voeding, juist omdat ze dan op uitbarsten staan. Het is dus nog even wachten op de lente...

 

Gelukkig leerde een oudere dame me de volgende dag alles over kastanjes. Kon ik toch nog eten uit het bos. Erg leuk vind ik het, want hoe bijzonder is het om iets te eten wat je net hebt gevonden en wat boordevol zit met voedingsstoffen die goed voor je zijn?

Mijn voorkeur gaat uit naar kastanjes die even 20 minuten in de oven hebben gelegen. Het huis gaat er heerlijk van ruiken en de smaak is minder bitter.

Je herkent eetbare kastanjes aan het prikkelige jasje waar ze meestal met z'n drieën in zitten. Deze kastanjes hebben aan een kant een afgeplat kantje.
Wanneer je ze in de oven wilt poffen, snij ze dan aan de bovenkant kruisgewijs in en leg ze 20 minuten in een oven van 200 graden.

Tot slot, De Groene Smoothie Revolutie bevat ook een hoofdstuk over groene smoothies voor huisdieren. "Hylarisch!" dacht ik aanvankelijk en las het gierend voor aan Frits. Maar wat denk je? Ik heb een mindswitch ondergaan. Want wanneer alle dieren in de natuur zich een slag in de rondte eten aan bladgroen vanuit hun intuïtieve behoefte, waarom geef ik mijn hond dan twee keer per dag niks anders dan brokken???!

En dus doet onze hond dagelijks mee met de groene smoothie. En weet je wat ik nou hoop? Dat ik over een half jaar ook zo'n fantastische testimony kan geven; over hoe hij op miraculeuze wijze is genezen van zijn artrose, en dat de dierenarts er ook niks van begrijpt.
.

Hoe dan ook, hij begint al een stuk helderder uit z'n ogen te kijken. Kan niet missen.