donderdag 27 juni 2013

Dagje uit.

Het was tijdens een dagje uit naar Amsterdam dat ik me realiseerde...



Wat ben ik toch INTENS moe. 
Het dagje ving aan met een bezoek aan de grootste bieb van Nederland: de openbare bibliotheek in Amsterdam. Waarom dit bezoek? Omdat het zo'n heerlijke plek is, en omdat...



In de kelder van deze bieb een prachtig creatief werk te vinden is: het muizenhuis. Het huis is gemaakt door Karina Schaapman en bevat honderden kamertjes zoals deze. Je raakt er niet op uitgekeken. Tenminste: ik raak er niet op uitgekeken. Maar ja, ik ben een meisje.

Onze jongens zijn duidelijk van een ruiger soort. Ze sloegen er twee blikken op en begonnen toen enthousiast de vele trappen te beklimmen. Is toch veel leuker?!
Ik keek hen na en dacht verdwaasd: WAAR halen ze de energie vandaan?



Het volgende punt op ons dagje-uit agenda zou zijn; een bezoek aan Science Center Nemo, tien minuten verderop. Maar het idee alleen al dat ik daar heen moest lopen vloerde me finaal.

Niet getreurd, dachten Frits en ik: let's change the plan. En zo toog hij naar Nemo met de jongens en zeeg ik neer op de 5e etage van de bieb...



Alwaar ik deze stapel boeken uit de rekken trok. Allemaal boeken over gezondheid, want hoe graag wil ik een vrouw worden die overstroomt van de energie.



Zat ik eerst moedeloos met de boeken op schoot, uitkijkend over het water en de stad (alwaar ik nog net in mijn ooghoek Nemo kon onderscheiden...)



Al snel raakte ik geboeid door de inhoud van de boeken en begon me te ontspannen. Want wat vind je bijvoorbeeld van deze? Nu ik het al een maand moet stellen zonder enige vorm van troostvoedsel (en ik verdorie NOG moe ben), kan ik wel wat tips gebruiken.



En dit boekje, het staat vol met  leuke receptjes op natuurlijke basis; onder andere nasi zonder toevoeging van een pakje. Wie wil dat nou niet?!



Deze info is ook erg welkom, want de hersenen bestaan voor 60 % uit vet en kunnen de ondersteuning van omega-3 vetten goed gebruiken. Drukke en energieke jongens varen er wel bij, en hun moeders (ik voorop) vast ook.




Hè, wat fijn om tips te krijgen die simpel maar doeltreffend zijn, zoals deze over sardientjes in olijfolie. Heb van de week dan ook een paar keer sardientjes gegeten - met de graatjes!



Na al deze informatie te hebben opgezogen neem ik een pauze op etage 7 van de bieb. In het La Place restaurant wat daar gevestigd zit (o hoe fijn), overdenk ik, terwijl ik in een salade van gegrilde groenten prik, peinzend de afgelopen maanden.

Ja, ik ben vandaag erg moe, iets wat me erg ontmoedigd. Ja, ik zou zo graag een ommekeer in mijn energie-niveau waarnemen. Maar TOCH zijn er een aantal dingen aan het veranderen. Ik heb geen blaasontstekingen meer, heb een gezonde huid door het droogborstelen en koud na-douchen, draai mijn hand niet meer om voor het maken van gezonde salades of groentesap. Opmerkelijk genoeg zijn de witte vlekjes van mijn nagels (die ik altijd had) verdwenen. Wat waarschijnlijk betekend dat ik nu voldoende zink binnenkrijg; iets wat goed is voor de hormoonbalans en dus een helende invloed zou kunnen hebben op pms. Daarnaast beginnen de kalknagels aan mijn kleine teentjes zich te herstellen.

Kortom: er gebeurd wel degelijk wat. Maar voor het herstel van energie heeft mijn lichaam duidelijk meer tijd nodig. Van de verhalen die ik lees van anderen die deze gezonde weg bewandelden, begrijp ik dat het tijd kost en een lange adem. Het vraagt eigenlijk een nieuwe manier van eten en leven.




Oké, dus ondanks mijn dip ga ik doorzetten en blijf stapjes zetten op mijn ingeslagen gezonde groente & fruit-route. Ik geef mijzelf wat complimenten (heb ik geleerd uit het 'troosten zonder eten'-boek!) en loop weer naar de 5e verdieping. Al snel vind ik de kast met de sappen-boeken.
Altijd fijn!



Dit boek bijvoorbeeld, staat vol met orginele sap-ideeën en prachtige fotografie. Inspirerend zeg.

Bovendien, wat knap ik op van de stadse studentensfeer om me heen. Aan de tafel waar ik terecht ben gekomen zitten studenten te werken met hun laptops en boeken.



En terwijl ik het recept voor dit bieten-gember-wortelsap zit te bewonderen hoor ik opeens gelach en opgetogen geluiden. Wie komen daar de roltrap op? De studenten kijken geamuseerd op wanneer ik mijn twee belhamels in de armen sluit.





Tijdens de pizza bij La Place (voor mij een thaise roerbak-schotel) krijg ik hun enthousiaste verhalen te horen: het was fantàstisch in het Nemo, vonden ze. "De leukste dag van mijn leven" uitte Leonard (6) met volle mond.
"Het kan maar op één manier nog leuker zijn" voegt hij eraan toe, "als jij er ook bij bent de volgende keer." Dat lijkt me een uitstekend doel om naar toe te werken.



2 opmerkingen:

  1. Toch blijft voeding altijd een belangrijke factor voor het humeur van mensen. Ik zelf krijg ook altijd veel energie van lekkere gezonde voeding. Leuk artikel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Erg leuk artikel. Zelf werk ik bij restaurant CornelisZ waar we ook ontzettend erg letten op gezonde voeding. Vandaar dat dit artikel me erg aanspreekt.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je hier was!