donderdag 27 juni 2013

Dagje uit.

Het was tijdens een dagje uit naar Amsterdam dat ik me realiseerde...



Wat ben ik toch INTENS moe. 
Het dagje ving aan met een bezoek aan de grootste bieb van Nederland: de openbare bibliotheek in Amsterdam. Waarom dit bezoek? Omdat het zo'n heerlijke plek is, en omdat...



In de kelder van deze bieb een prachtig creatief werk te vinden is: het muizenhuis. Het huis is gemaakt door Karina Schaapman en bevat honderden kamertjes zoals deze. Je raakt er niet op uitgekeken. Tenminste: ik raak er niet op uitgekeken. Maar ja, ik ben een meisje.

Onze jongens zijn duidelijk van een ruiger soort. Ze sloegen er twee blikken op en begonnen toen enthousiast de vele trappen te beklimmen. Is toch veel leuker?!
Ik keek hen na en dacht verdwaasd: WAAR halen ze de energie vandaan?



Het volgende punt op ons dagje-uit agenda zou zijn; een bezoek aan Science Center Nemo, tien minuten verderop. Maar het idee alleen al dat ik daar heen moest lopen vloerde me finaal.

Niet getreurd, dachten Frits en ik: let's change the plan. En zo toog hij naar Nemo met de jongens en zeeg ik neer op de 5e etage van de bieb...



Alwaar ik deze stapel boeken uit de rekken trok. Allemaal boeken over gezondheid, want hoe graag wil ik een vrouw worden die overstroomt van de energie.



Zat ik eerst moedeloos met de boeken op schoot, uitkijkend over het water en de stad (alwaar ik nog net in mijn ooghoek Nemo kon onderscheiden...)



Al snel raakte ik geboeid door de inhoud van de boeken en begon me te ontspannen. Want wat vind je bijvoorbeeld van deze? Nu ik het al een maand moet stellen zonder enige vorm van troostvoedsel (en ik verdorie NOG moe ben), kan ik wel wat tips gebruiken.



En dit boekje, het staat vol met  leuke receptjes op natuurlijke basis; onder andere nasi zonder toevoeging van een pakje. Wie wil dat nou niet?!



Deze info is ook erg welkom, want de hersenen bestaan voor 60 % uit vet en kunnen de ondersteuning van omega-3 vetten goed gebruiken. Drukke en energieke jongens varen er wel bij, en hun moeders (ik voorop) vast ook.




Hè, wat fijn om tips te krijgen die simpel maar doeltreffend zijn, zoals deze over sardientjes in olijfolie. Heb van de week dan ook een paar keer sardientjes gegeten - met de graatjes!



Na al deze informatie te hebben opgezogen neem ik een pauze op etage 7 van de bieb. In het La Place restaurant wat daar gevestigd zit (o hoe fijn), overdenk ik, terwijl ik in een salade van gegrilde groenten prik, peinzend de afgelopen maanden.

Ja, ik ben vandaag erg moe, iets wat me erg ontmoedigd. Ja, ik zou zo graag een ommekeer in mijn energie-niveau waarnemen. Maar TOCH zijn er een aantal dingen aan het veranderen. Ik heb geen blaasontstekingen meer, heb een gezonde huid door het droogborstelen en koud na-douchen, draai mijn hand niet meer om voor het maken van gezonde salades of groentesap. Opmerkelijk genoeg zijn de witte vlekjes van mijn nagels (die ik altijd had) verdwenen. Wat waarschijnlijk betekend dat ik nu voldoende zink binnenkrijg; iets wat goed is voor de hormoonbalans en dus een helende invloed zou kunnen hebben op pms. Daarnaast beginnen de kalknagels aan mijn kleine teentjes zich te herstellen.

Kortom: er gebeurd wel degelijk wat. Maar voor het herstel van energie heeft mijn lichaam duidelijk meer tijd nodig. Van de verhalen die ik lees van anderen die deze gezonde weg bewandelden, begrijp ik dat het tijd kost en een lange adem. Het vraagt eigenlijk een nieuwe manier van eten en leven.




Oké, dus ondanks mijn dip ga ik doorzetten en blijf stapjes zetten op mijn ingeslagen gezonde groente & fruit-route. Ik geef mijzelf wat complimenten (heb ik geleerd uit het 'troosten zonder eten'-boek!) en loop weer naar de 5e verdieping. Al snel vind ik de kast met de sappen-boeken.
Altijd fijn!



Dit boek bijvoorbeeld, staat vol met orginele sap-ideeën en prachtige fotografie. Inspirerend zeg.

Bovendien, wat knap ik op van de stadse studentensfeer om me heen. Aan de tafel waar ik terecht ben gekomen zitten studenten te werken met hun laptops en boeken.



En terwijl ik het recept voor dit bieten-gember-wortelsap zit te bewonderen hoor ik opeens gelach en opgetogen geluiden. Wie komen daar de roltrap op? De studenten kijken geamuseerd op wanneer ik mijn twee belhamels in de armen sluit.





Tijdens de pizza bij La Place (voor mij een thaise roerbak-schotel) krijg ik hun enthousiaste verhalen te horen: het was fantàstisch in het Nemo, vonden ze. "De leukste dag van mijn leven" uitte Leonard (6) met volle mond.
"Het kan maar op één manier nog leuker zijn" voegt hij eraan toe, "als jij er ook bij bent de volgende keer." Dat lijkt me een uitstekend doel om naar toe te werken.



vrijdag 14 juni 2013

Koriander tapenade ... geluk in een bakje.

Kan niet anders zeggen: ik vind dat ik het dapper volhoud (om 28 dagen geen vlees, koemelk, gluten, onnatuurlijke stoffen en koffie tot me te nemen). Maar zucht, het is not allways easy. De logistiek ervan houdt me flink bezig. Zoals vanavond, toen ik voor de familie pannenkoeken stond te bakken (friday night-treat) en ik ondertussen voor mezelf een ultra gezonde avondmaaltijd in elkaar stond te draaien. Het was uiteindelijk zo heerlijk van smaak, dat Frits verlekkerd vroeg of hij met mij mee mocht eten. Als dat geen overwinning is! Maar goed, er komt VEEL keuken-input bij kijken.

Mijn keuken wordt heviger belast, maar ook mijn hoofd! Het maakt dat ik minder op het bloggen ben gericht, merk ik. Ik ben allang blij wanneer het weer is gelukt om drie verantwoorde maaltijden, twee gezonde tussendoortjes, 8 glazen water, een citroen én een groentedrank te bedenken, te maken en te nuttigen. Fotografie staat daardoor even op een wat lager plan en schrijven dito.
Zodoende ga ik het voorlopig even anders aanpakken. Ik ga bloggen vanuit inspiratie (wat me sowieso geen verkeerde insteek lijkt). Het maandag-vrijdag bloggen laat ik los en ga ontdekken wat er gebeurd.

***

Maar, even terug naar die smaakvolle avondmaaltijd. Die had alles te maken met een overheerlijke koriander-tapenade. Het is tot nu toe het lekkerste recept wat ik heb gemaakt. De basis komt uit het Tempel-kookboek van Jacqueline van Lieshout. Omdat ik het recept flink heb aangepast (op zich al een prestatie, want nog nooit zoiets gedaan) vind ik dat ik het met jullie mag delen. Daar komtie....



Neem een aubergine, prik er vijf gaatjes in (met de punt van een aardappelschilmesje) en leg hem een uur in de oven (180 graden). Draai hem af en toe een kwartslagje om. Hij moet lekker zacht en gerimpeld zijn. Laat hem nu helemaal afkoelen. Kijk uit dat niemand hem weggooit, want dat was bij mij bijna gebeurd!

Haal daarna het kroontje en het velletje eraf, snij in stukken en doe ze in de keukenmachine.



Heb je nog een blikje staan, neem dan vier stukken artisjok en voeg ze toe aan de aubergine.




Maak kennis met het kroonjuweel onder de ingrediënten van deze tapenade: Koriander.
Knip de bos ruwweg in wat stukken en voeg toe aan het aubergine/artisjokken-mengsel; met steel en al!

Weet iemand overigens of je kruiden moet wassen? Blijft een mysterie. Ik doe het wel, voor de zekerheid, maar wat zou het fijn zijn als blijkt dat het helemaal niet hoeft.

 


Goed, neem nu een stuk Pecorino kaas, wat kaas is van het schaap, en rasp er twee handen vol van. Voeg toe aan de rest.


En ik zou het belangrijkste bijna vergeten: een knoflookteen!

Op dit punt mag er nog 1,5 eetlepel olijfolie bij (geen extra vierge, waarom weet ik ook niet), 3 theelepels citroensap, peper en zeezout. 

Nu mag de keukenmachine gaan draaien, maar let op, niet te lang want een beetje structuur is juist wel lekker (pulse gebruiken is ook een goede optie).




En kijk: een enorme bak koriander pasta vol goodies uit de natuur. Wie wil dat nou niet?!
Wanneer ik dit eet, op rijstwafel of boekweitboterham (op dit punt rol ik met mijn ogen want wat een gedoe eigenlijk) voel ik me, ondanks de ontberingen van o.a. koffie-gemis, gelukkig. Dat is wat deze tapenade met je doet. 

 


Vanmiddag at ik hem dus met die boekweit-zuurdesem-boterham. Te lekker.

En vanavond mocht hij een rol vervullen bij het diner. Dat bestond overigens uit geroosterde kleine aardappeltjes in de schil en broccoli/knoflook uit de oven (volgens de 'best broccoli ever'-methode, met limoen erover uitgeknepen). 

"Ah, ik zou bijna de nieuwe tapenade vergeten!" riep ik naar mijn pannenkoek-etende familie terwijl ik naar de koelkast rende. Ik nam plechtig een lepeltje en klodderde hup, zo wat flinke lepels over de aardappels en de broccoli. Ik strooide er nog wat losse Pecorino erover en verkruimelde een paar pecannoten en...man begon verlangend te kijken naar mijn eten!

 


Kijk, zo krijg je langzaamaan vanzelf het hele gezin op het gezonde spoor.

Goed weekend!
Nelleke



maandag 10 juni 2013

En toen kwam Dirk.

Op sommige mensen in je leven is extra dankbaarheid van toepassing, en in ons geval is Dirk daar een blinkend voorbeeld van. Twee keer per jaar komt hij langs om te helpen in de tuin. En o wat is dat een feest.

Dirk is een vriend vanuit de jeugd van mijn man en is hovenier, hij onderhoudt landgoederen. Maar in feite is hij een moderne Tarzan. Ik heb hem al vaak aan touwen in een boom zien hangen met een motorzaag aan zijn riem - alsof het niks is.

Maar wat nog leuker is, hij weet ENORM veel van de natuur. Loop je met hem door je eigen (!) tuin, blijken er opeens medicinale kruiden in te groeien en gewassen die je in een salade kunt verwerken.




Afgelopen dinsdag was weer eens een dag waarop Dirk kwam. En tot mijn opperste geluk bracht hij een krat vol met biologische groenten mee! Die ochtend geplukt uit eigen moestuin.  



"Kijk" zei hij tegen onze jongens (die ook fan zijn - hoe kan het ook anders) "dit is spinazie die al een beetje is uitgelopen. Maar het is nog steeds erg lekker" en hop, hij stak zo het hele takje in zijn mond. De jongens keken hem met open mond aan.




"En dit" ging hij verder, "is een mosterdplantje waarvan ik het zaad uit Engeland meebracht. Het smaakt pittig en kan prima door een salade."



Dus terwijl Frits en Dirk druk aan de slag gingen in de tuin, stortte ik me op een ultra-verse salade, mèt mosterdplant, spinazie en the works.



En Dirk zijn rabarber deed ik snel in een pannetje om er een rabarber-crumble mee te maken - bij wijze van toetje, want Dirk at gezellig mee. Ik wilde er ook graag van mee-eten, maar met al die suiker in het recept zou dat niet gaan lukken. Snel googelde ik op 'rabarber klaarmaken zonder suiker' en voilà, de tips rolden over het scherm. Ik geef ze graag door:

1) doe er een appel of twee bij - dat maakt het al een stuk zoeter.
2) voeg 1 à 2 eetlepels agave-siroop toe (is wel zoet maar laat je suikerspiegel met rust. Aanrader!)
3) voeg lekker wat kaneel toe, smaakt goed (en werkt antiseptisch, verwarmend, krampwerend en heeft een gunstige werking op de suikerspiegel en cholesterolniveau).

Voor het kruimeldeeg verving ik suiker door honing, en tarwemeel door spelt.

Het smaakte heerlijk. En hoe prettig, zo'n toetje met natuurlijk ingrediënten.



Na al dat kokkerellen zeeg ik neer voor een break. Lekker met rijstwafel vol tapenade, mijn variant op een koekje bij de thee. 




Omdat het zo watertandend goed smaakt en binnen het 28-dagen dieet past, ben ik me aan het bekwamen in spreads, pesto's en tapenades. 
Rucola-tapenade, koriander-tapenade, humus-spread, baba ganoush (een spread van aubergine), you name it, ik eet het dagelijks op een dunne rijstwafel als tussendoortje. Opgestapeld met een tomaatje, wat tuinkers en soms wat walnoten lijken het wel taartjes.



En sinds kort maak ik het graag in grote hoeveelheden. Het maakt het groente en fruit-eten er een stuk eenvoudiger op. Dit hier is een humus-mengsel (waarvoor hier het recept).




Waarmee ik drie bakjes kon vullen. Deze twee gaan de vriezer in. Voor de komende maand heb ik zelfgemaakte humus op voorraad.




Ook de sappen probeer ik nu zoveel mogelijk in grotere hoeveelheden te maken. Deze schaal groente leverde drie flesjes op.



Dit is er zo eentje, er past precies 250 ml in. Het idee is dat je de flesjes tot de rand vult zodat er nauwelijks zuurstof bij komt. Zuurstof breekt namelijk de vitamines af.
 


Soms komt het niet zo handig uit, zoals bij deze groente-verzameling. Ik kwam uit op 2,5 flesje. 
Nou ja, het is geen straf om het halve flesje dan maar meteen op te drinken.

 


Proost!

ps. Geen blogje afgelopen vrijdag - ik was werkelijk geveld door pms (zware armen en benen, moe en geprikkeld). Wilde maar één ding: vroeg naar bed. Gelukkig lees ik in de voedingsboeken dat je een lange adem nodig hebt voor veranderingen die diep gaan.

Morgen de gezonde dingen van week 23!


maandag 3 juni 2013

Gezond in week 22

Het was een pittig weekend van nee-zeggen, de afgelopen dagen. Op vrijdag zei ik nee tegen twee heerlijk uitziende taarten. Op zondag zag ik, tijdens een lunch elders, borden met besuikerde poffertjes en pannenkoeken aan me voorbij trekken en zei ik enigszins lijdend opnieuw 'nee'. Terwijl diezelfde middag rond een uur of vijf (op een andere locatie) om me heen er een hevige BBQ losbarstte; speklapjes, worstjes, aardappelsalade, stokbrood: moest ik allemaal nee tegen zeggen wilde ik op mijn 28-dagen-detoxdieet-spoor blijven.

En weet je, daar ben ik dan dus radicaal in. Als ik toch al zoveel lekkere dingen heb laten staan voor een bepaald doel dan vind ik het zonde om dat te onderbreken met een speklapje. Dat ondermijnt dan het proces; ik doe het òf helemaal, òf ik doe het niet.

Dus, doorbijten maar. Tot er iets opmerkelijks gebeurde!!



Tijdens de BBQ at ik mijn eigen meegebrachte bakje met een maaltijd erin. Een soortgelijk gerecht als hier op de foto, maar dan met lekker gebakken zalm-moot, veel bieslook, geroosterde aardappeltjes in de schil en misome. "Nou, dat wil ik ook wel eten!" zeiden er wat luitjes om me heen. Wat natuurlijk al een opsteker was.

Maar wat ik pas echt opvallend vond was dat diezelfde luitjes een uur na de maaltijd riepen "o, ik zit echt in een dip" en "pff, ik heb echt even koffie nodig".
Terwijl me myself, en dat is meteen het grote voordeel van dit dieet, geen last had van dip of iets! Mijn suikerspiegel bleef massief op dezelfde plek. Iets wat ik tot voor kort niet kende, want ook ik stortte bijna dagelijks aan het einde van de maaltijd in.

Kortom het nee-zeggen dit weekend leverde een prettige short-time gratification op! (terwijl het bij dit proces doorgaans om de long-term gratification gaat)

******************************************************

Goed, hierbij een opsomming van de twee (of drie) gezonde dingen van de afgelopen week. Hou je vast:






















1) Op maandag maakte ik courgettesoep, met daarop gesprenkeld: sesamzaad & geroosterde pompoenpitten. In deze twee laatsten zit allebei zink wat weer super is voor de hormoonbalans. Past goed binnen mijn queste voor pms-remedie!
.
2) Een heerlijke salade met snijbiet, tomaat, walnoot en paling. Maar balen, ik las gister dat er hevig over-bevist wordt op paling en je paling als goedgezinde earth-lover eigenlijk voorlopig moet laten staan. Hm, jammer.




1) Op dinsdag startte ik de dag met een flesje 'glass of fresh'.  Dankzij de slowjuicer blijven de sappen langer houdbaar en staan ze nu in flesjes bij ons in de koelkast. Tijdwinst! Het glass of fresh is een heerlijk fris sapje van spinazie, bleekselderij, citroen, limoen, beetje gember, en appel.

2) Voor de lunch draaide ik een salade in elkaar van left-overs: sla, tuinkers, tomaat, bloemkool uit de oven van gisteravond, en feta (van schaap). Ook deze salade bood een kans tot pompoenpit en sesam-toevoeging. Hoppa, zo een handje erbij.




3) Om wat zaken op te maken uit de Odin-tas - tenslotte arriveert op woensdag de nieuwe en is het nu dinsdag - maak ik een schaaltje geitenyoghurt met fruit (mango, kiwi, wat vers sinaasappelsap en zonnebloempitten (voor de variatie)). Erg lekker!

4) Sapje venkel-appel. Kon het niet laten.




1) Het Tempel-kookboek, wat bij het 28-dagen plan hoort, brengt heerlijke gerechten ons huis binnen. Oké, je moet het nog wel zelf maken maar dan heb je ook wat heerlijks - zonder dat er iets uit een fabriek aan te pas komt.
Dit hier is gevulde aubergine met geitenkaas uit de oven. Voor lunch!!!! Echt, ik eet zoveel lekkerder dan voorheen.





2) Krijg je trek tussendoor tijdens dit dieet, dan mag je gerust een rijstwafel dik besmeert met zelfgemaakte tapenade. Dit wafeltje heeft een serieuze laag korianderpesto; what a treat!!
Ik ben dol op koriander en knoflook, en samen met de smaak van pecorino-schapenkaas en peper is dit verreweg het lekkerste wat ik tot nu toe heb gegeten, deze weken.




3) Omdat ik nog een flesje appel-venkel sap had staan, heb ik die smiddags opgedronken tijdens een pauze-momentje. 



 1) Op donderdag had ik niet veel tijd en nam een boekweit-zuurdesem-boterham met gegrilde puntpaprika. Feta erbij, paar zwarte olijven en wat bieslook en een taartje staat opeens voor je.
Die boterhammen koop ik bij de bio-kraam op de markt. Ze gaan in de vriezer en zo kan er makkelijk 3 weken mee voort (nu ik zo weinig brood eet).

2) Nummer 2 werd een smoothie mango/kiwi/sinaasappel.

 


1) Op vrijdag begon de dag met een flesje 'glass of fresh'.



2) Werd de lunch een salade van avocado, ui, tomaat, lente-ui en limoen (uit het kookboek van Amber Alberda; Eet jezelf mooi, slank en gelukkig).

 
3) En werd het tussendoortje; rijstwafel met tapenade. Mmmm.


Kortom, een groente en fruit-volle week.
Fijne week allemaal, met hopelijk veel zon-uren (fijn voor de vitamine D, en trouwens ook fijn voor het algehele gevoel van welzijn in deze tijd van het jaar!)